Gość Specjalny

„Chciałbym, żeby nazwa zespołu kojarzyła się teraz ludziom z czymś dobrym, niosącym wiarę i nadzieję” mówi Franz Dreadhunter z zespołu Chłopcy Z Placu Broni.

Zaczęło się od kontrowersyjnego koncertu w szkole plastycznej w Krakowie zespołu Martwy Fiolet, podczas którego Franz obrzucał widzów serkiem homogenizowanym, a skończyło na Tilcie, Pudelsach, Bajmie i Chłopcach z Placu Broni. Oto Franz Dreadhunter muzyk, kompozytor i producent, z którym miałam przyjemność przeprowadzić rozmowę.

Nowy zestaw oficjalnych portretów aktorów teatru im. Adama Mickiewicza wykonał Piotr Dłubak, Artysta związany z naszą sceną od 25 lat. Z okazji tego wydarzenia zapytaliśmy autora o okoliczności powstania zdjęć.

Red: Piotrze fotografujesz naszych Aktorów od wielu lat, to są setki, ba tysiące fotogrfii ze spektakli. Wykonałeś też sporo plakatów. Czy taki bagaż doświadczenia pozwala jeszcze mieć „świeże oko”?

W piątek (17 listopada) w Muzeum Monet i Medali Jana Pawła II odbyło się spotkanie z Piotrem Bąkiem, autorem książki „Arkadiusz Gołaś. Przerwana podróż”. Po niespełna godzinnym spotkaniu z przybyłymi gośćmi, udało nam się porozmawiać propagatorem pamięci siatkarza, m.in. AZS-u Częstochowa.

Jak sam przyznaje w rozmowie z nami, książka powstała po to, by pamięć o Gołasiu nigdy nie zginęła.

Do ich pracowni nie wejdziemy bez zaproszenia. To miejsce szczególne. Tu powstają prace, które pojawiają się na wystawach nie tylko w Polsce, ale także za granicą. Zapach aerozolu oraz farb wydobywających się z atomizerów, półki pełne puszek, zdobyczne blachy, wiele jeszcze nieskończonych prac... I oni.

Od samego początku ich działalności, także tej ulicznej, starali się nie pokazywać swoich twarzy.Działają jako pewna jednostka pod wspólnym szyldem, a nie jako dwie indywidualności, dlatego starają się ani nie korzystać ze swoich nazwisk, ani nie pokazywać własnych wizerunków częściej, niż ich przedsięwzięcia tego wymagają.

Energiczna, uśmiechnięta, pełna wdzięku. Jak mówi sama o sobie, niespokojny duch? nie sposób tego nie zauważyć.

Jak dotąd wydała dwa tomiki poezji, współpracuje z Klubem Literackim „Złota Jesień” oraz Literackim Towarzystwem Wzajemnej Adoracji „Li-TWA”, publikuje w „Galerii”, studiuje filozofię... Czy jest coś, czego nie robi bohaterka tego wywiadu?

Oto człowiek wyjątkowy. Facet o gołębim sercu i niezwykłym talencie. Jakub Kiedrzynek, malarz graffiti, którego uwielbiają dzieci. Z wzajemnością.

W jaki sposób odkryłeś w sobie pasję do malowania?
Już w przedszkolu rysowałem ulubione postaci z kreskówek. Można powiedzieć, że warsztat mam wieloletni! Od zawsze jarałem się graffiti, ale dopiero w gimnazjum stawiałem swoje pierwsze „murowane” kroki. Na mojej pierwszej ścianie na podwórku kamienicy, gdzie się wychowałem,  namalowałem Goku z Dragon Balla.

Kto by pomyślał, że raperowi z częstochowskiego blokowiska uda się współpracować z Prosto Label. A jednak! Podczas krótkiej wizyty w naszym mieście Żyto znalazł chwilę, by opowiedzieć kilka słów o sobie i swoim hip-hopie.

Rap znalazł Ciebie czy Ty odnalazłeś swoje miejsce między czarnymi rytmami?
Sam odnalazłem rap, jednak było to już stosunkowo dawno. Zacząłem się interesować tym gatunkiem właściwie jeszcze kiedy byłem dzieckiem. Moje zaciekawienie rapem to nie efekt „boomu”, wpływu starszego brata czy kolegów.

Twin Head Tom, łamiąc wszelkie stereotypy, łączą przeróżne gatunki muzyczne takie jak dub, reggae, brzmienia etniczne z ciężkimi riffami i mocną perkusją.

Całość okraszona subtelnym, damskim wokalem. Ich teksty z „drugim dnem” utrzymane są w tonacji horroru. Mrok, wizualizacje z kultowych horrorów, gra świateł, hipnotyczny muzyczny puls i niebywała dawka energii. Znając podejście do muzyki i pomysły Macieja Malinowskiego możemy spodziewać się naprawdę konkretnego przedsięwzięcia.

Czy stworzą związek chemiczny ze swych pierwiastków zła, tkwiących głęboko w ich przesiąkniętych mrokiem duszach?