Zima przyszła do nas na dobre, coraz głośniej przypominając o tym, że zbliża się czas świąteczno-noworoczny, pełen, zapachów, smaków, kolorowych świateł, dźwięków, życzeń, wzruszeń i spotkań.
Piątek 1 grudnia był dla mieszkańców Częstochowy, tych, którzy zechcieli oczywiście uczestniczyć, dniem, a raczej wieczorem wyjątkowym, obfitującym w uroczystości, wydarzenia i wrażenia.
Najbardziej widowiskowym był moment rozświetlenia kilkanaście minut po godzinie 18.00 Placu Biegańskiego, oprócz choinki, znalazły się również ciuchcia, karuzela, bombka, ramka, wyścigowy bolid i wysokie na 33 metry widokowe młyńskie koło. (przejażdżka 25 zł, 4 osoby 80 zł). Świąteczną Częstochowę otworzył Prezydent miasta Krzysztof Matyjaszczyk po czy rozpoczął się koncert zespołu Chłopcy z Placu Broni.
Obfitość wydarzeń spowodowała dylemat dokąd się udać? Zostać na Placu, pójść bliżej, dalej, czy jeszcze dalej? W Gaude Mater rozpoczynało się Spotkanie Podróżnicze „Odczarować Pakistan”c zy może do Galerii 4Arte gdzie o godz. 19.00 Leszek Pilichowski ze wstępen Tadeusza Piersiaka, otwierał swoją wystawę foto z kategorii Życie Codzienne. Przez 13 lat szef działu foto w Gazecie Wyborczej, obecnie tzw „wolny strzelec” pokazał nam Częstochowę i jej mieszkańców z dawnych lat, z przełomu ustrojowego: świetne, zabawne, wzruszające, prawdziwe i takie z przymrużeniem oka – pokazujące nie Salon Częstochowy, ale zakamarki miasta, podwórka, codzienne życie, drobne radości i codzienne zabieganie.
Można było również liczyć na Pub Stacherczak, gdzie wieczór zapełnił nam Krzysztof Drynda – miłośnik piosenek Marka Grechuty, dwukrotnie wyróżniony na Grechuta Festival w 2013 i 2018 roku. Jak czytamy w notce na stronie stacherczak.pl ideą przewodnią jest pozostawienie jak największej ilości motywów zarejestrowanych w oryginalnych nagraniach lecz nie brakowało również własnych improwizacji i solówek.
Skład zespołu tworzą: Krzysztof Drynda – wokal, Sylwia Ostalska – wiolonczela, Tomek Szejka – gitary, Sławek Żydek – gitara basowa, Łukasz Pasoń – perkusja, Wojtek Królikowski – piano.
Opisać? A co tu opisywać, piosenki Grechuty bronią się same i czegokolwiek by nie napisać, to wszystko będzie oczywiste, znane i kochane – co więcej – nigdy się nie znudzą.
Pomimo śnieżycy za oknem, tutaj w cieple, przy nastrojowym świetle, przy stoliczkach z tym i owym, w sali wypełnionej po brzegi wybrzmiały cudne dźwięki – śpiewali chyba wszyscy – wytworzyła się prawie rodzinna atmosfera i bardzo chciało się pozostać na dłużej
Na początek zabrzmiał „Gaj”.
„W splątanym gaju rąk i nóg, szepczemy słowa święte”, po czym - jakże mogłoby być inaczej? „Będziesz moją panią”
... ale może tym razem nie tytuły, a dla przypomnienia i nucenia garść porozrzucanych cytatów:
„Będziesz dla ziemi pożądaniem i dla pocisków drogowskazem
Pytać zawsze dokąd, dokąd – gdzie jest prawda, ziemi sól
Świecie nasz, chcę być z tobą w zmowie, z blaskiem twym, z siłą twą
Ach gdybyś mogła zostać na dłużej, godzino miłowania
Ja chciałbym twoje serce ocalić od zapomnienia
Obłoków wiedza tajemna, obłoków fantasmagoria
Ważne są tylko te dni
Usta milczą, dusza śpiewa”
Niech brzmią w uszach, w głowie, w sercu bo takie wydarzenia czynią nas lepszymi ludżmi.
Ot choćby przytoczę efekt niezamierzony, taki przykład prosto z koncertu, który pozwala uwierzyć, że istnieje miłość od pierwszego wejrzenia. Mistrz drugiego planu, gość z publiczności domagając się raz po raz ni to zagrania przeboju, ni to stwierdzając fakt: „Prześliczna Wiolonczelistka”, skłonił do serdecznego uśmiechu, rozbawił publiczność i artystów, ale trudno się dziwić, bo faktycznie pani Sylwia pełna wdzięku i uśmiechu przyjmowała wyrazy uznania, a czy ja usłyszałam wtedy „nie dokazuj miły, nie dokazuj”?
dla cz.info.pl AgAO; foto: Kornel Orłowski
