Niejeden rodzic i opiekun zastanawia się, jak zachęcić swoje dziecko do zdrowego odżywiania. Sięganie przez najmłodszych po warzywa i owoce zamiast słodkiego batonika może się wydawać niemożliwe do osiągnięcia. Warto jednak rozpocząć od małych kroków. Poniżej sześć propozycji, jak nauczyć dziecko prawidłowych nawyków żywieniowych.

Zdrowa żywność i właściwe nawyki żywieniowe są podstawą zdrowego życia i przynoszą korzyści dla osób w każdym wieku. Uczenie dziecka zdrowego odżywiania od najmłodszych lat pomoże mu w budowaniu pozytywnego stosunku do jedzenia w dorosłym życiu. Kształtowanie tych nawyków zaowocuje zdrowiem oraz dobrą zabawą – nie tylko dla dziecka, ale i dla całej rodziny! Oto sześć propozycji, jak rozpocząć naukę prawidłowych nawyków żywieniowych.

Sepsa to jeden z największych problemów XX wieku. Według aktualnych wyników badań epidemiologicznych rocznie na świecie zapada na nią 48,8 mln. osób, a śmierć w jej wyniku ponosi 11 mln osób.

Szybkie diagnozowanie pacjentów z sepsą jest obecnie kwestią priorytetową. Te zatrważające dane pokazują jak bardzo potrzebne są rozwiązania systemowe, które pozwolą rozpoznawać ją we wczesnym stadium. Podczas XXXIII Konferencji „Postępy w Anestezjologii i Intensywnej Terapii” i IV Kongresu „Pokonać Sepsę” – prof. dr hab. n. med. Andrzej Kübler, zaapelował do Ministerstwa Zdrowia w sprawie konieczności powołana Zespołu Ekspertów ds. Przeciwdziałania Sepsie. Głównym założeniem działalności Zespołu byłoby podniesienie skuteczności rozpoznawania i poprawy wyników leczenia sepsy.

Śmierć kogoś bliskiego jest bolesna dla osób dorosłych, ale dla dzieci, które po raz pierwszy doświadczają straty, ta sytuacja może być równie przykra, co niezrozumiała. Oto kilka sposobów, jak możesz wesprzeć dziecko doświadczające żałoby.

W naszym życiu stajemy w obliczu różnych sytuacji związanych ze stratą. Tym, co sprawia, że przepracowanie żalu po śmierci bliskiej osoby jest tak trudne, jest proces uświadomienia sobie i akceptacji, że ta osoba już nie wróci. UNICEF zebrał kilka najczęstszych pytań dotyczących przeżywania żałoby przez dzieci. Warto dowiedzieć się, jakich reakcji dzieci możemy się spodziewać w sytuacji śmierci bliskiej osoby i jak wspierać najmłodszych w czasie żałoby.

Dzieciństwo jest kluczowym okresem rozwoju dla budowania fundamentów dobrej kondycji zdrowia psychicznego. Niestety wielu dorosłych nie wie, jak w tym czasie wspierać swoje dzieci. Dlatego UNICEF przygotował kilka podpowiedzi, które mogą pomóc rodzicom w zadbaniu o zdrowie psychiczne najmłodszych.

Zły stan zdrowia psychicznego w dzieciństwie uniemożliwia prawidłowy rozwój i funkcjonowanie w dorosłym życiu. W efekcie prowadzi do dramatycznych sytuacji, w tym do wzrostu skali samobójstw. Dlatego o zdrowie psychiczne należy zadbać już od najmłodszych lat.

UNICEF radzi, co rodzice i opiekunowie dzieci poniżej 10. roku życia, mogą zrobić, aby wesprzeć swoje pociechy. Przyjrzyjmy się wyzwaniom charakterystycznym dla danego etapu rozwoju dziecka w podziale na dwie grupy wiekowe (0-5 i 6-10 lat).

Nikt nie powinien radzić sobie sam z wyzwaniami zdrowia psychicznego. Niestety zbyt wiele dzieci jest pozostawionych samym sobie, zwłaszcza w okresie nastoletnim. Możesz to zmienić. Nie wiesz jak? UNICEF podpowiada, jak rodzice mogą wesprzeć swoje dzieci.

Nastolatkowie stanowią ok. 16% światowej populacji (1,2 mld osób). Okres dojrzewania, który przeżywają to czas, w którym zachodzi bardzo wiele zmian, m.in. biologicznych, społecznych i psychologicznych. Jest to trudny moment zarówno dla dzieci, jak i rodziców.

UNICEF przygotował kilka podpowiedzi dla rodziców i opiekunów nastolatków, które mogą pomóc w rozmowach na temat zdrowia psychicznego. Organizacja podzieliła dzieci na dwie grupy wiekowe (11-13 lat i 14-18), przybliżając ich etap rozwoju oraz wyzwania, z jakimi się mierzą. UNICEF podpowiada, jak rozpocząć rozmowę z nastolatkiem, jak ją poprowadzić oraz czego unikać.

W Polsce na dławicę piersiową cierpi na nią aż 2 mln osób, głównie w wieku średnim i starszych. Pozostaje nierozpoznana aż u 43% pacjentów, a 60% pacjentów zdiagnozowanych nie otrzymuje optymalnej terapii. Przyczyną jest lekceważenie objawów dławicy.

Wrzesień już po raz trzeci jest miesiącem, w którym odbywa się prozdrowotna kampania edukacyjna „Poznaj dławicę piersiową”. Celem tego, ogólnoświatowego wydarzenia, któremu w naszym kraju patronuje Polskie Towarzystwo Kardiologiczne jest zwiększenie świadomości w zakresie rozpoznawania objawów i metod leczeniatego niebezpiecznego schorzenia. Dławica piersiowa, która jest jednym ze skutków choroby wieńcowej, to wciąż aktualny i ważny problem społeczny. Przede wszystkim ze względu na to, że dotyka ogromną liczbę osób (2 mln. w Polsce i 100 mln. na świecie) oraz późną diagnozę – pozostaje ona nierozpoznana aż u 43% pacjentów[1], a 60% pacjentów zdiagnozowanych nie otrzymuje optymalnej terapii[2].

Eksperci biją na alarm zbliżającego się tsunami chorób neurologicznych. To nie tylko choroba Alzheimera, Parkinsona, stwardnienie rozsiane, czy padaczka, ale również migrena, która zaraz po bólu pleców jest najczęściej występującym schorzeniem bólowym.

W Polsce z migreną zmaga się ok. 3,1 mln osób, a jej przewlekłą postać może mieć nawet 280 tys. osób. Głównymi wyzwaniami w tym obszarze jest prawidłowa diagnoza choroby oraz swobodny dostęp do skutecznego leczenia najbardziej dotkliwego stadium migreny, czyli migreny przewlekłej. W Tygodniu Świadomości o Migrenie (5-11 września) Fundacja Chorób Mózgu apeluje o swobodny dostęp do skutecznego leczenia.

Zgodnie z danymi Urzędu Statystycznego w województwie śląskim z roku na rok przybywa osób powyżej 65 roku życia. W końcu 2019 r. udział osób w wieku 65+ w ogólnej liczbie ludności wyniósł 19,2% i wzrósł o 0,6 p. proc. w stosunku do roku poprzedniego oraz o 5,0 p. proc. w porównaniu z 2010 r.[1]

Wraz ze starzejącym się społeczeństwem coraz powszechniejszym problemem będą schorzenia wieku senioralnego, tj. przewlekła białaczka limfocytowa (PBL). Eksperci i organizacje pacjentów apelują o jak najwcześniejsze wykorzystanie na ścieżce terapeutycznej najnowszych i najskuteczniejszych opcji w leczeniu chorych na przewlekłą białaczkę limfocytową.